Weet er iemand hoe lang het geleden is dat een senior een wereldbekermanche kajak heeft kunnen winnen? Bij rivierafdaling is het heel lang geleden, over lijnwedstrijden en marathon ben ik minder zeker, maar ik kan me niet meteen een overwinning herinneren.
Afgelopen weekend is het gebeurd! Maxime Richard won zaterdag op een indrukwekkende manier de wereldbekermanche sprint in Lofer, na de eerste manche lag de top 4 nog binnen de halve seconde. Maxime bleef kalm onder de druk en slaagde er in om een verbluffende 2e manche te varen. Niemand kwam in de buurt en hij won met bijna een seconde voorsprong!
Dat hij een groot talent is weet iedereen en heeft hij al meermaals bewezen, om op je 20e al een wereldbekermanche te winnen moet je niet alleen sterk zijn maar moet je ook over ijzersterke zenuwen beschikken!
Ik denk dat we de komende jaren nog een paar keer gaan kunnen feesten!
Over mezelf ben ik (redelijk) tevreden, 17e op zaterdag en 21e zondag.
Een slechte eerste manche in de sprint en enkele seconden tijdsverlies in de laatste minuten van de klassieke wedstrijd kosten me enkele plaatsen in de eindstand van de wereldbeker.
De eindbalans van dit rivierseizoen is zeker positief:
- goed WK, met een top 20 plaats en een heel goeie ploegenkoers.
- 16e in de eindstand van de wereldbeker, mijn beste resultaat ooit!
- Goeie klassieke koersen, al waren ze niet echt mijn ding (veel te plat).
Maar het belangrijkste van dit seizoen is dat het weer dikke fun was, niet te veel nadenken, niet twijfelen, alleen amuseren en hard aan die paddel trekken! Dat was het probleem van de afgelopen jaren, te veel twijfelen, te veel zagen en zeiken.
Daarom wil ik even de sentimentele toer opgaan en iedereen
bedanken :-)
Bedankt dus aan "den Duck" en iedeen die er met meevaart, zware trainingen die door de goeie sfeer toch doenbaar worden, zo moet het! (Vooral ook voor de goeie golf die ik in mijn afdalerke krijg zodat ik kan volgen ;-))
Bedankt mechelse "chickies" voor de ambiance op koersen, stages, ter plaatse en onderweg!
Bedankt ouders en zus, de volgende maanden ben ik er eindelijk weer wat meer om het bedrijf mee recht te houden...
Merci à RCNML Anseremme, est surtout la famille Richard pour les entrainments est le soutien!
En een dikke merci aan Klaartje, die gelukkig voor mij ook de microbe wat te pakken heeft zodat ze graag meegaat naar de koersen, met haar erbij ben ik altijd nog iets gemotiveerder!
In Valtelina 2009 en Sort 2010 gaan we allemaal "scheuren"! ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten